"Ik ben mijn gevoel kwijt".
“Ik ben mijn gevoel kwijt”.
Elly is 16 en is beide ouders verloren. Ze heeft haar gevoel weggestopt en er nooit over gesproken. Dat wil ze ook niet. Praten is moeilijk, pijnlijk en ze is bang dat ze gaat huilen.
We gaan dingen maken. Daar voelt ze zich veiliger bij. Ze houdt van schilderen en tekenen. Ik geef haar een ‘Art Journal’. Een beeldend dagboek waarin we haar emotionele wereld gaan verkennen.
Ik bied Elly speciale technieken die helpen om vanuit gevoel en intuïtie vorm te geven zonder tussenkomst van het denken. Dat krijgt ze snel te pakken. De beelden die ze maakt, bespreken we. Ze maakt een blauw beeld.
Ik: “Wat zie je?”
Elly: “Blauwe strepen. Heel dik en zwaar"
Ik: “Kun je die zwaarte ook voelen in je lijf?”
Elly: “In mijn keel. Die zit dicht”.
Ik: “En als je dat gevoel in je keel een vorm en kleur mag geven, klopt het dan met dit beeld?”
Elly: “Nee, dat gevoel moet anders”
Ik: “Kun je dat maken?”
Elly maakt een zwart beeld.
Ik: “Voel je je zo?”
Elly: “Ja”
Ik: “Welke woorden komen bij je op als je het gevoel in dit beeld zou omschrijven?”
Elly: “Donker, zwaar, gevangen”.
Het raakt haar om dit uit te spreken. Daarmee zijn de eerste stappen gezet om bij haar gevoel te komen en om haar vocabulaire te geven om haar gevoelens te omschrijven.
Volg ons op
